Dziś zabiorę Was w podróż dookoła Puszczy Zielonki, konkretnie znakowanym szlakiem w źródłach opisywany jako Duży Pierścień Rowerowy. Jako, że nazwa ta w mojej ocenie nie jest jednoznaczna, w domyśle od samego początku dostawiam sobie nazwę okolicy, wokół której szlak ten przebiega, w efekcie czego powstał Duży Pierścień Rowerowy dookoła Puszczy Zielonki. Jakkolwiek na północy znacznie wykracza poza teren puszczy, nie mniej jednak bardzo łatwo możemy sobie w myślach umiejscowić go na mapie regionu. Jesteście gotowi? Zapraszam.
W największym uproszczeniu szlak zaczyna się w Czerwonaku i przebiega kolejno przez Czernice, Dąbrówkę Kościelnąm, Sławicę, Brzeźno, Stary Łoskoń, Pacholewo, Uchorowo oraz kończy się w Starczanowie. Ze względu na to, że miałem bardziej po drodze, zacząłem w okolicach Mielna, za Czerwonakiem, a przed Czernicami. Jako punkt startowy przyjąłem charakterystyczne uroczysko Maruszka - miejsce, gdzie kiedyś stała karczma, a obecnie znajduje się figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Obok jest miejsce wypoczynku dla turystów w formie ław i wiat. Żądnych wiedzy odsyłam do źródeł pisanych.
Już pierwsze kilometry szlaku oddają charakter całości. Leśne, miejscami wyboiste trasy, z okazjonalnymi piaszczystymi odcinkami nie dają się poznać jako łatwe. Holenderki niestety będą musiały jeździć objazdem. Trochę łatwiej jest później, więcej terenów wiejskich, oraz dróg utwardzonych, nie mniej jednak trasa gdzie tylko może, wraca do lasu ;) Coś, co przykuwa wzrok to oznakowanie. Na tym etapie można stwierdzić, że jest wzorowe. Co paręset metrów oczom ukazuje się wyraźny, niebieski kwadrat z wyrysowanym czarnym rowerem. Znak, że jesteśmy na dobrej drodze. Osobiście miałem tylko dwa miejsca, w których musiałem się cofnąć, bo przejechałem rozjazd.
W Czernicach warto na chwilę zjechać z trasy i chwilę odpocząć u brzegu Jeziora Czarnego, znajdującego się na obszarze rezerwatu. Do Dąbrówki Kościelnej trasa jest wybitnie leśna. Za wspomnianą miejscowością zaczyna się więcej otwartych terenów, wszak są to już rubieże puszczy i zaczyna dominować krajobraz wiejski z okazjonalnymi obiektami przemysłowymi w postaci żwirowni, zwłaszcza w okolicach Sławicy. W okolicach Długiej Gośliny, w skrajnym, najbardziej wysuniętym na północ punkcie trasy, ponownie wkraczamy na obszar leśny, jednakże tym razem jest obszar wyraźnie ukierunkowany na gospodarkę leśną. Sporo działek to opłotowane szkółki oraz miejsca niedawnego wyrębu drzew,
W okolicach 34 km trasa zahacza o Obszar Nautura 2000: Buczyna w Długiej Goślinie. I choć od razu widać sporo drzew liściastych, to na urzekający widok należy poczekać do lata, kiedy korony drzew zazielenią się ku uciesze wzroku i ogólnego samopoczucia.
Szlak teoretycznie kończy się w Starczanowie. W tym momencie asfaltem dojechałem do Czerwonaka, gdzie formalnie opisywany szlak ma początek. Potem, wraz z jego biegiem podążyłem w stronę Dziewiczej Góry oraz Mielna, gdzie zaczynałem podróż.
Jak wspomniałem wcześniej: trasa jest dość trudna i mnie jako "rekreanta" zaskoczyła. Krajobrazowo przeważa las. Dość mało jest otwartych przestrzeni, niewiele też zapierających dech w piersiach widoków. Najlepszym miejscem pod tym względem są żwirownie w Sławicy, gdzie przez obniżenie terenu wzrokiem objąć można sporą połać terenu. Z atrakcji turystycznych zobaczyć warto pomnik pamięci Prof. Bogusława Fruzińskiego zlokalizowane między Czernicami, a Dąbrówką Kościelną oraz głaz i drzewo w Dąbrówce Kościelnej, poświęcone pamięci Jana Pawła II. W okolicach dziewiczej góry z kolei znajduje się głaz oraz pomnik przyrody - drzewo ocalałe z katastrofalnego pożaru, jaki miał miejsce na terenie puszczy w 1992 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz