Po raz 10 w Poznaniu miał miejsce festiwal rzeźb lodowych Ice Festival. Integralną częścią imprezy były zawody w rzeźbieniu w lodzie na czas, czyli Speed Ice Carving 2015. Zawodnicy z całego świata, 20 ton lodu, ryk pił, znakomita oprawa oraz atmosfera sprawiły, że warto było przyjść i pomarznąć trochę :)
Dzisiejszy wpis jest dość okolicznościowy, bo związany ze świętem odzyskania Niepodległości 11 listopada 1918 r. Już w zeszłym roku wziąłem udział w akcji zwanej 123 km do wolności. Polega ona na tym, aby dla upamiętnienia odzyskania przez Polskę niepodległości wsiąść na rower i przejechać 123 kilometry, które mają symbolizować czas zaborów. Co ważne, nie liczy się prędkość, nie liczy się czas, nie liczy się nawet to, czy da się radę pokonać taki dystans. Najważniejsza jest pamięć o tamtych wydarzeniach.
Dziś krótko, coby nie zdradzać za dużo. Rzecz dotyczy Jeziora Maltańskiego w Poznaniu o tego, co można tam zobaczyć przy fontannie koło toru regatowego. Ba! Można nawet przewidzieć kiedy to będzie :) Dlaczego więc nie skorzystać i nie zobaczyć? A może komuś zrobić niespodziankę? :D Zainteresowanych zapraszam do odwiedzenia, można według przepisu niżej. Mniej, acz trochę zainteresowanych miejscem odsyłam do źródeł internetowych np. do Wikipedii, tudzież źródeł tradycyjnych np. biblioteki. Zatem:
Za oknem już dość jesienna słota. Przerwa w opadach deszczu wykorzystana została na przejażdżkę przez teren wojskowy, jakim jest poligon w Biedrusku, koło Poznania. Można zapytać "To można tak wjeżdżać sobie na teren wojskowy?" Odpowiem: "Tak i nie".
W myśl przepisów dotyczących bezpieczeństwa na terenie poligonu, "obowiązuje całkowity zakaz wejścia, przejścia, wjazdu bądź przejazdu przez teren poligonu w Biedrusku przez osoby bez posiadania stosownych uprawnień." Szczęśliwie dla chcących urządzać rekreację, bądź tych którzy chcą sobie skrócić czasem drogę z Biedruska do Złotnik, dopuszczona do ruchu została droga łącząca obie te miejscowości. Przejazd możliwy jest w soboty i niedziele oraz w dni ustawowo wolne od pracy, chyba, że szlabany są opuszczone, a na tablicy ostrzegawczej widnieje napis: "Ostre Strzelanie". No, to zostaliście ostrzeżeni ;)
W ostatnie dni Złotej Polskiej Jesieni postanowiłem wybrać się rowerem do położonego w północnych krańcach Poznania rezerwatu Kokoryczowe Wzgórze. Patrząc za okno w momencie składania materiału doszedłem do wniosku, że był to ostatni dzwonek na wykorzystanie pięknej, jak na jesień, pogody. Poszczęściło mi się.
W rozpatrywanym miejscu znajduje się cenny pod względem przyrodniczym, a także o dużej wartości estetycznej fragment naramowickiego klina zieleni z parkiem podworskim w dawnej wsi Radojewo. Park stanowi otoczenie istniejącego dworu wzniesionego na początku ubiegłego wieku przez rodzinę von Treskow, której to rodzinny cmentarz znajduje się na jednym ze zboczy. Kompleks pałacowo-parkowy zlokalizowany jest na wzgórzu, którego stoki łagodnie opadają na wschód ku dolinie Warty. Park został urządzony - jego naturalne walory terenu zostały wzbogacone poprzez sztucznie podwyższone wzgórze, postawione sztuczne ruiny oraz staw. Sam dwór, nieobjęty jakimikolwiek pracami konserwatorskimi, niszczeje...
Początek października i piękna polska "złota jesień". Warunki atmosferyczne wyraźnie sprzyjały organizacji przez Rowerowy Poznań Październikowej pętli, dzięki czemu frekwencja dopisała.
Trasa o długości 32,40 km miała swój początek przy ul. Jasnej na Grunwaldzie, prowadziła przez Wysogotowo, Zakrzewo, Dąbrówkę, Plewiska, Luboń aż do mety w Parku im. Jana Pawła II. Średnia prędkość wyniosła 20,35 km/h. Niska średnia? Tak, to ewidentnie wina pięknej pogody. Gdyby trzeba było uciekać przed burzą, pewnie byłaby większa ;)
Szykowałem się na kolejny inspirujący zachód Słońca, tymczasem nadciągnęły ciemne chmury. Światło słoneczne przebijało się jeszcze przez luki, jednakże ostatecznie chmury który wzięły górę nad wszystkim. Potem zapadała już coraz większa ciemność...
Niedawno miała miejsce impreza integracyjna ekipą z pracy. Wybór padł na paintball. Miejscówka - Łagowo w woj. wielkopolskim. 30 osób, 2 pola, tysiące wystrzelanych kulek. Poligon bardzo interesujący, teren zarówno leśny, jak i z przeszkodami (okopy, wieżyczki, zasłony). Głównie nacisk został położony na dwa typy rozgrywki: deathmatch i capture the flag, choć, z biegiem rozgrywek, w obu wprowadzano pewne modyfikacje ("schodzisz od razu po trafieniu", "z jedną ręką postrzeloną jeszcze możesz grać", kończąc na "schodzisz, jeśli dostaniesz w głowę"). A na końcu ognisko przy gwieździstym niebie.
Czyniąc długą historię krótką: przednia zabawa, mimo, że zostały siniaki. Polecam tego typu aktywność, jak i samą miejscówkę. Krótka relacja wideo poniżej :)
Zachód Słońca - w tym zjawisku jest coś magicznego. Tym razem udało się uwiecznić majestatyczny odpływ chmur w świetle zachodzącego Słońca. Widać też ślady odrzutowców na niebie :)
Pierwszy filmik ze sportowej kamerki. Poligonem testowym stała się trasa dookoła Jeziora Swarzędzkiego: od pływalni, przez Gruszczyn, Zieliniec, w kierunku granicy z Poznaniem, następnie na wschód do zamknięcia pętli.
Trasa świetnie nadaje się na rekreacyjną przejażdżkę. Mój wariant zaczął się od zjazdu w stronę kompleksu sportowego, następnie skręt w prawo i przejazd promenadą. Do samego Gruszczyna, wzdłuż brzegów: południowego i zachodniego, prowadzi ciąg pieszo-rowerowy. Piękno okolicy przyciąga bardzo wiele osób, przez co należy zachować ostrożność. W Gruszczynie skręcamy w lewo w ul. Zielińska, a przed stadniną koni ponownie w lewo. Po krótkim asfaltowym odcinku odbijamy lekko w lewo i tutaj zaczyna się lepsza część trasy - leśny odcinek z przebijającym się jeziorem po lewej ręce. Atrakcyjności temu miejscu dodaje fakt, że z naszej perspektywy widzimy jezioro w wyraźnym obniżeniu. Las jest dość gęsty, lecz na szczęście są po drodze miejsca, gdzie możemy usiąść i nacieszyć się widokiem.
Jak wspomniałem wyżej, polecam trasę na krótkie, popołudniowe wypady, ale także jako odcinek dłuższych wypraw. Wszak po drodze biegnie znakowany Cysterski Szlak Rowerowy pokrywajcy się z transkontynentalnym EuroVelo. Nie ukrywam, że jestem tam często przejazdem. Kto wie, może zupełnym przypadkiem spotkamy się na trasie ;)
